Na kolejnym spotkaniu w ramach warsztatów filmowych, które odbyło się 27 października 2014 roku prowadząca, pani Anna Linkowska, przybliżyła słuchaczom problematykę scenografii. Omówiono zatem: miejsce, rekwizyty, dekoracje oraz umiejscowienie aktora w przestrzeni.

Uczniowie dowiedzieli się, że przed rozpoczęciem realizacji filmu należy zaplanować jego wszystkie elementy. Chcąc przekazać widzowi właściwy obraz konieczne jest stworzenie listy miejsc zdjęciowych, przedmiotów oraz ujęć do realizacji.

Podczas kręcenia profesjonalnych produkcji wszystkie ujęcia w wybranym miejscu ze względu na oszczędność czasu, wygodę oraz finanse nagrywane są jednego dnia. Należy przy tym pamiętać o szczegółach, które wskazują np. na upływ czasu, czyli inny ubiór, inaczej poukładane rzeczy na biurku itp. Kręcąc kilka scen w jednym miejscu, ale odbywających się w różnym czasie, należy zadbać o to, aby widz nie czuł się „oszukiwany”.

Podczas realizacji warto wykorzystać rzeczywiste wydarzenia, które dzieją się w tle, np. koncert, wyścig kolarski, rozgrywki sportowe etc. Bardzo ważna jest kolejność realizacji zdjęć, aby pokazać zmieniającą się rzeczywistość, sytuację bohatera. Nagrywając scenerię nocną, nie musimy robić tego w nocy. Można wykorzystać efekt nakładania przy postprodukcji, ale należy pamiętać o tym, żeby zapewnić warunki, które imitują noc.

Po scenariuszu oraz stworzeniu karty postaci szukamy ciekawych miejsc, które będą pretekstem do opowieści.  W tym momencie oczywiście scenariusz może zostać nieco zmieniony.

Rekwizyt oraz dekoracja stanowi tło dla postaci – dane miejsce, które nas ciekawi i inspiruje należy dobrze wykadrować i wykorzystać na potrzeby filmu. Rekwizyty przybliżają nam postać bohatera, „opowiadają” o nim bez słów.

Zaplanowanie scenografii, dobór miejsca, rekwizytów oraz dokładne przygotowanie gry aktorskiej ma na celu podniesienie walorów filmu oraz jego urealnienie. Chodzi o to, żeby stworzyć odpowiedni klimat i zaciekawić widza.

Na wszystkich festiwalach prawie zawsze odrzucane są produkcje wykonane „na szybko”, bez wkładu pracy. Pomysł może być dobry, ale jeżeli brak odpowiedniej scenografii, miejsca ciągle się powtarzają, postaci są niewyraziste, to taki film jest po prostu nudny i nie zapadnie w naszej pamięci. Najczęstszymi błędami młodych producentów są zwykle:

-        te same miejsca,

-        udawanie rzeczywistości,

-        wybieranie oklepanych lokalizacji,

-        oszukiwanie widza (np. szkolna ławka nie jest stolikiem restauracyjnym).

Szkic scenografii – podczas wielkich produkcji filmowych reżyser opowiada, jak widzi daną scenę, cały film, natomiast plastycy projektują tzw. „concept arty”. Taki szkic ułatwia pracę, łatwiej jest zbudować scenografię, użyć właściwych rekwizytów, oddać odpowiedni klimat ujęcia itd.

Po omówieniu teoretycznych aspektów tworzenia scenografii pani Anna Linkowska podała konkretne jej przykłady. Wspomniała o tzw. „greenbox'ach oraz bluebox'ach”. To, co chcemy zastąpić jakimś konkretnym tłem, jest w kolorze zielonym bądź niebieskim. Przy obróbce komputerowej „wyciągamy” dany kolor i zastępujemy go dowolnym tłem. Warsztatowicze mieli okazję zobaczyć przykłady dekoracji do „Władcy pierścieni” oraz „Harrego Pottera”.

Uczestnicy zajęć zobaczyli także propozycje konkretnych scenografii, które następnie zostały szczegółowo omówili. Pokój, czy pokazywane pomieszczenie powinno „opisywać” daną postać. Pokój może być np. posprzątany, zawierać plakaty zespołów muzycznych, gitarę itp. Ten sam pokój może zostać przedstawiony zupełnie inaczej – niepościelone łóżko, porozrzucane rzeczy, płyty CD na podłodze, plakaty zespołów heavy metalowych. Na podstawie tych dwóch obrazów widz dowiaduje się o zainteresowaniach oraz cechach charakteru naszego bohatera, czy jest on „poukładany” czy raczej jest to „bałaganiarz”. Dlatego tak ważna jest scenografia, czyli dobór miejsca, dekoracji, rekwizytów i na koniec umieszczenie w tym wszystkim aktora. Wtedy mamy dużą szansę na naprawdę dobrą produkcję.

Korzystając z różnego rodzaju miejsc, imprez oraz wizerunków nie możemy zapomnieć o pozwoleniach.

Miejsca publiczne nie wymagają zgody na publikowanie. Jeżeli jednak chcemy wykorzystać w filmie zdjęcia pochodzące z miejsc zamkniętych i prywatnych, wówczas musimy mieć zgodę właściciela na nagrywanie oraz na wykorzystanie materiałów w naszym projekcie. Przedstawiając materiały pochodzące z różnego rodzaju imprez najlepiej zwrócić się do organizatora z prośbą o wyrażenie zgody na ich publikowanie.

Przyjmuje się, iż grupa to 3 osoby i w tej sytuacji nie jest wymagane pozwolenie na publikowanie ich wizerunku, natomiast, jeśli nagrywamy jedną bądź dwie osoby, zawsze powinniśmy mieć od nich zgodę. Wystarczy ich wypowiedź nagrana na jakikolwiek nośnik. Przy zdjęciach, nagraniach, w których dana osoba nie jest rozpoznawalna, np. widoczne są tylko nogi, dłonie etc. nie potrzebujemy jej zgody.

Podczas warsztatów pani Anna Linkowska podkreśliła wagę systematycznej pracy. Zachęcała uczniów, że poświęcając 1 godzinę tygodniowo, można stworzyć świetny scenariusz, wykreować wyraziste, ciekawe postaci, znaleźć interesujące miejsca oraz nadać naszemu filmowi odpowiedni klimat.

Zapraszamy na kolejne spotkanie w poniedziałek 3 listopada w godz. 15:30 – 17:00.

Tematyka: Judge the book by its cover/Kostiumy i charakteryzacja
(Budowanie postaci w oparciu o kostium, podstawy charakteryzacji, analiza filmów)