Dawno, dawno temu - a może wcale nie - w małej wsi położonej pod Warszawą żył dwunastoletni Jacek. Jacek był bardzo ambitny, chętny do pomocy, koleżeński, inteligentny, chętnie spędzał czas na dworze ze swoimi przyjaciółmi – w wakacje mógł przebywać na powietrzu bez przerwy. Jednak do czasu... Dziadkowie kupili mu komputer w nagrodę za ukończenie klasy szóstej szkoły podstawowej z najwyższą średnią w całej szkole. Chłopiec bardzo lubił grać w gry komputerowe, a otrzymany prezent miał bardzo dobre specyfikacje - można było go zaliczyć do najlepszych w swojej kategorii, prezent ten był dla niego idealny. Całe wakacje spędził przy komputerze, przez co pokłócił się z większością swoich rówieśników i stracił z nimi kontakt. Technologia stanowiła dla niego najwyższą wartość. Rodzice i dziadkowie uważali, że Jacek musi się odstresować, więc nie ingerowali, dodatkowo sądzili, że jest on na tyle dorosły, aby móc samodzielnie o sobie decydować.

Wszystko ma swój koniec, wakacje się skończyły i nadszedł czas powrotu do szkoły – Jacek nie mógł się z tym pogodzić, lecz nie miał innego wyjścia. Rówieśnicy nie mogli uwierzyć własnym oczom, gdy zobaczyli go po dwóch miesiącach wakacji. Przytył przynajmniej sześć kilogramów, włosy sięgały mu do ramion, wydzielał nieprzyjemny zapach, a paznokcie łamały się przy chowaniu rąk do kieszeni – był bardzo zaniedbany, wszyscy go unikali, a on nie miał pojęcia dlaczego, natomiast nie zależało mu na tym, ponieważ w szkole odliczał tylko czas do zakończenia lekcji i powrotu do domu, aby móc usiąść przed komputerem. Wyniki w nauce się pogorszyły, oceny z zachowania także, ale jemu również i na tym nie zależało, był w stanie uczyć się kilka razy w miesiącu, aby nie otrzymać oceny niedostatecznej z danego przedmiotu na semestr (wystarczyła mu ocena dopuszczająca).

Rodzice pisali mu zwolnienia z lekcji wychowania fizycznego, ponieważ nie miał siły biegać z powodu wysokiej nadwagi. Jego stan pogarszał się z dnia na dzień – gorszy wzrok, otyłość, problemy sercowe, wulgarne słownictwo, karygodne zachowanie, złe wyniki w nauce i wiele, wiele innych. Nauczyciele widzieli, że z Jackiem jest coraz gorzej. Matka była lekarzem chirurgiem, niemal codziennie wracała bardzo późno z pracy, a ojciec był detektywem, przez co rzadko widziano go w domu oraz rzadko miał czas dla swojej rodziny – rodzice nie mieli czasu ani dla swojego syna, ani dla siebie. Zarabiali dużo pieniędzy, więc ich syn mógł dostawać coraz to nowsze gry, firmowe ubrania, gadżety oraz nowości technologiczne.

Nauczycielka fizyki, pani Barbara, jego wychowawczyni, postanowiła zrobić pierwszy krok w kierunku poprawy – wiedziała, że niszczy on sobie kolejne miesiące życia, więc zadzwoniła do rodziców ucznia. Rozmowa zajęła ponad półtorej godziny. Po jej ukończeniu matka Jacka nie mogła uwierzyć w to, co usłyszała oraz w to, że tak zaniedbała swoją rodzinę. Uświadomiła sobie, że pochłonęła ją praca i zarabianie pieniędzy. Postanowiła, że weźmie w pracy kilka dni urlopu i zajmie się synem. Już wcześniej widziała wulgarne zachowania Jacka, więc obawiała się bezpośredniego rozpoczęcia działań – wyłączenia komputera. Wpadła na pomysł, aby zmienić hasło do Wi-Fi, uważała, że jest to bardzo dobre rozwiązanie, które „otworzy drzwi” jej synowi. Wszystko przebiegło zgodnie z planem, otrzymał on zakaz korzystania z komputera do momentu poprawienia swojego zachowania i nabrania pozytywnych nawyków. Później ojciec powiedział mu, jak bardzo poważne były konsekwencje jego działań oraz jak zmarnował i zniszczył sobie część swojego życia. Chłopiec odczuwał lęk, nie umiał rozmawiać z ludźmi, bał się ich, w dodatku problemy sercowe z powodu nadwagi były coraz poważniejsze, do tego stopnia, że zemdlał w szkole.

Lekarze powiedzieli, że jeżeli natychmiast nie podejmie się leczenia, to może być za późno – była to dla Jacka bardzo duża motywacja do działania. Stracił chęć grania na komputerze, ponownie zaczął się systematycznie uczyć, osiągając oceny celujące, pochwały, bardzo dobre wyniki w konkursach z przedmiotów ścisłych i nie tylko, ponieważ zaczął pierwszy raz w życiu regularnie ćwiczyć oraz dobrze się odżywiać, zgodnie z zaleceniami lekarza. Odbudował z czasem relacje ze starymi przyjaciółmi, z którymi niestety się pokłócił, wygrał z lękiem społecznym oraz poprawił znacząco swój stan zdrowia – schudł ponad osiem kilogramów (tyle ile z czasem przytył) oraz wygrał z problemami sercowymi. Rodzice byli z niego bardzo dumni, nauczyciele również, lecz jego sukces nie oznaczał, że może rozpocząć ponownie swój stary tryb życia – wręcz przeciwnie, jeszcze bardziej ograniczał komputer, o którym nie myślał cały dniami.

Historia ta pokazuje nam, że powinniśmy szanować swoje zdrowie, że nie warto nadużywać rzeczy, które je pogarszają.

Jacek był młodym człowiekiem, udało mu się wyjść z uzależniania, a w przyszłości założył własną firmę i zarabiał bardzo dużo pieniędzy – nie inwestował ich w sprzęt komputerowy, lecz w rzeczy poprawiające stan zdrowia – finansował sprzęt medyczny, ubrania oraz żywność dla osób potrzebujących. Pamiętał również o problemach z przeszłości i dbał o siebie, własne zdrowie i kondycję fizyczną.

Bartek